The Brothers Karamazov

رمان The Brothers Karamazov

رمان معروف The Brothers Karamazov از پر آوازه ترین آثار داستایوفسکی است که در سال ۱۸۷۹ و درست دو سال قبل از مرگ خویش به چاپ رساند. ظاهراً این رمان قسمت اول از یک سه گانه بوده اما از بخت بد عمر نویسنده کفاف به پایان رساندن دو اثر دیگر را نداده.

با اینکه رمان The Brothers Karamazov در قرن ۱۹ نوشته شده،‌ اما بسیاری از عناصر مدرن را در آن می توان دید. داستایوفسکی این رمان را با برخی از تکنیک‌های ادبی تلفیق کرده ‌است. علاوه بر این ها نویسنده در این اثر، باورها و عقاید خویش را نیز به پرسش می گذارد، به طوری که خود نیز در قالب یکی از شخصیت‌های داستان می رود، گرچه فقط نقش راوی را دارد. البته برخی از بخش‌های داستان توسط یک شخصیت دیگر روایت شده‌است.

قصه این اثر ماجرای خانواده‌ای مرموز است و توصیف نوع ارتباطی که بین فئودور کارامازوف، پیرمردی با فساد اخلاقی و در عین حال پولدار با سه پسرش به نام‌های میتیا، ایوان و آلیوشا و دیگر پسر نامشروعش به نام اسمردیاکوف. رمان The Brothers Karamazov یک رمان فلسفی است که عمیقاً به حوزه الهیات و وجود خدا، و نیز بحث اختیار و اخلاقیات می‌پردازد.

این اثر نگاهی دارد به یک شخصیت قاتل معطر و یک فرد مقدس مآب متعفن. علاقۀ بیش از حد داستایوفسکی به جنایت و بیش از آن به آسیب شناسیِ شخصیت های قاتل و جنایتکار را به وضوح در آثارش می توان دید.

این اثر در زمره یکی از اثربخش‌ترین رمان‌ها شناخته شده‌. زیگموند فروید از آن به عنوان جذاب‌ترین رمان نام برد،چراکه در آن موضوع عقده ادیپ که در حوزه تخصص فروید بود در آن برجسته است.

رمان The Brothers Karamazov فقط یک رمان نیست. این اثر بی همتا، کتابی فلسفی نیز هست و در حوزه الهیات و خداشناسی نیز مملو از نظرات فلسفی و علمی داستایوفسکی است. این اثر کلاسیک از جانب اندیشمندان و دانشمندان بزرگی چون کافکا، اینشتین، فروید، ویتگنشتاین و پاپ‌ بندیکت‌ شانزدهم نیز با تحسین مواجه شد و در رده یکی از بهترین آثار ادبی شناخته شده است.

برادران کارامازوف

راوی رمان «برادران کارامازوف» وقایع‌نگاری است که با اکثر شخصیت‌های داستان رابطه‌ی نزدیکی داشته است و به هیچ روی با داستایوفسکی نویسنده یکی نیست. وقایع رمان تنها در شش روز روی می‌دهند یعنی در روزهای پایانی ماه آگوست و آغاز نوامبر ۱۸۶۶، به فاصله‌ی زمانی ۱۳ سال.

مکان داستان یکی از استان‌های روسیه، اغلب شهری با نام نمادین اسکوتوپریگونیوسک (به معنای دام‌گاه) است. داستان رمان زمینه‌ها و دلایل قتل فئودور پاولوویچ کارامازوف است که سه پسرش، دیمیتری (از ازدواج نخست)، ایوان و آلکسی (از ازدواج دوم) در مواجهه با او سرشت زندگی ‌شان را می‌بازند. وی که مردی پولدارو عیاش تمام‌عیار است بنابر شایعه‌ای در یکی از عیاشی‌های شبانه در معیت گروهی مست به زنی نیمه‌مجنون تجاوز می‌کند، زنی که لب چشمه در علف‌زار خوابیده بود. اِسمِردیاکوف، بیمار صرعی و اکنون آشپزِ خانه نتیجه‌ی این نزدیکی است. رمان با شرح تاریخچه‌ی خانواده‌ی کارامازوف آغاز می‌شود و با تصویر وضعیت بحرانی و ویرانگر در زمان حال ادامه می‌یابد.

داستایوفسکی در این مهم‌ترین اثر خود صورت‌های مختلف گناه را به تصویر می‌کشد به طوری که مرز میان گناه و ثواب به مانند مو باریک است. زیگموند فروید آن را جذاب‌ترین رمان نوشته شده خواند. به علت دارا بودن موضوعات عقده ادیپ که در حوزهٔ تخصص فروید بود، این رمان مورد علاقهٔ وی قرار گرفت.

دیگر نویسنده‌ای که اثر بخش بودن رمان برادران کارامازوف را در آثار خود عنوان داشته، فرانتس کافکا است. وی حتی خود و داستایوفسکی را خویشاوندان خونی خواند. موضوع پدر و پسر و روابط آنها، بن مایه و شالوده بسیاری از کارهای کافکا است که مسلماً رمان داستایوفسکی در نقش دادن آنها بسیار تاثیرگزار بوده است.

شما چه رمانی از این نویسنده فقید را مطالعه کرده اید؟