Istanbul Memories and the City

اورهان پاموک

«اورهان پاموک» از سال ۱۹۷۴ نوشتن را به صورت حرفه‏اى آغاز کرد. جایزه‏هاى ملى و بین‏المللى زیادى را به دست آورد و با اولین رمانش با عنوان «جودت بیک و پسرانش» در سال ۱۹۷۹ جایزه اول «میلیت پرس» را از آن خود ساخت. کتاب بعدى او «خانه خاموش» و سومین رمانش قلعه سفید بود. این رمان تاریخى پس از انتشار در ترکیه، برنده جایزه مستقل آثار خارجى شد و پاموک را بلند آوازه‏تر کرد. پس از انتشار این رمان بودکه مجله نیویورک تایمز درباره او نوشت: «اورهان پاموک، ستاره جدیدى که از شرق طلوع کرده است.» سپس بنیاد نوبل اعلام کرد که پاموک با سومین اثر خود قلعه سفید به شهرتى جهانى رسید.

کتاب Istanbul Memories and the City

اورهان پاموک در کتاب Istanbul Memories and the City تاریخ استانبول را در بستر خاطراتش از کودکی تا حال روایت میکند. زندگی در قالب داستان در شهر استانبول، با وجود تشابه فرهنگی بسیار با ما ایرانیان، فقط با اعتماد به نویسنده ممکن است و پاموک با انتخاب بهترین عبارات و توصیفات این شیرینی را از آن خواننده خود می کند.

داستان پاموک در این کتاب از زمانی آغاز می‌شود که نویسنده خود را به عنوان «من» می شناسد. از آن هنگام که آدم‌ها و محیط اطرافش را می‌فهمد. پاموک از پدر و مادر و خانواده‌اش سخن می‌گوید و در ادامه به کوچه‌های شهر می‌رسد. جایی که مکان غم و شادی نویسنده است. کوچه‌های استانبول در دهه ۵۰ میلادی و خیابان‌های سنگفرش  و خانه‌های چوبی طعمه حریق، چالش از بین رفتن یک فرهنگ کهنه و بیرون آمدن یک فرهنگ جدید از میان خاکسترهای برجای مانده همزمان با ساخته شدن جهان درونی نویسنده، با شتاب از برابر چشمان خواننده عبور می‌کند.

رمان Istanbul Memories and the City

روزنامه گاردین در نقدی درباره رمان Istanbul Memories and the City می نویسد: «شاهکاری سه وجهی: تشریح جسم و جان شهر؛ گزارشی پر صلابت از سیاست بازیهای خانوادگی؛ جنگ و دیپلماسی؛ و کندوکاوی در پیشرویهای کورمال کورمال نویسنده در جوانی در جهت علاقه و استعداد ذاتی اش.» همچنین نشریه آبزرور در معرفی این کتاب نوشته: «پاموک با طراحی درخشان کتاب Istanbul Memories and the City خلاقیت هنری غنی خود را نشان داده است؛ این مرثیه خاموش، عبرت آموز و مسحور کننده، خطاب به کودکیِ رستگار شده، و خطاب به استانبول، جهان را در برابر او به کرنش می آورد.»