رمان آلمانی Der verschollene

“Eine ‘Geschichte’, die allerdings ins Endlose angelegt ist”, nannte Kafka diesen Roman in einem Brief an Felice Bauer vom 11.November 1912. Im selben Brief nannte er auch den Titel des Ganzen: ,Der Verschollene’ – die einzige authentische Titelformulierung für diesen Roman, der dann später unter dem Titel ,Amerika’ berühmt wurde … ,Es ist die erste größere Arbeit’ – so fügte er hinzu – ,in der ich mich nach 15jähriger bis auf Augenblicke trostloser Plage seit 11/2 Monaten geborgen fühle’. Der damals auf diese Weise vorgestellte Roman erscheint hier so, wie er von Kafka hinterlassen wurde: in der Textgestalt der Handschrift, ohne Normalisierungen oder Modernisierungen – und als Torso. Denn ein Ende, einen definitiven Abschluß, hat ja diese ,ins Endlose angelegte’ Geschichte in der Tat nie gefunden…” Jost Schillemeit

“Amerika: das ist hier trotz vieler mit überzeugender Sorgfalt verzeichneter Einzelzüge die Fremde schlechthin. Sie ist überall zu finden, unsere ganze bekannte und gewohnte Welt ist eine einzige Fremde. Karl, der wie Kafka aus Prag stammt und dessen Name dem des.

برای این رمان، که بعداً با عنوان «من اولین اثرش را می یابم» به «1-1» معروف شد برای لحظه های عذاب مهجور به مدت 11 ماه. رمانی که در آن زمان به این شکل ارائه شد، در اینجا همانطور که از کافکا به جا مانده بود ظاهر می شود: در قالب متن نسخه خطی، بدون عادی سازی یا مدرن سازی – و به عنوان یک نیم تنه. از آنجا که این داستان “بی پایان” هرگز در واقع پایانی پیدا نکرد، یک نتیجه قطعی…” Jost Schillemeit “آمریکا: علیرغم بسیاری از ویژگی های فردی که با دقت قانع کننده ثبت شده است، این غریبه بی نظیر است. همه جا می توان آن را یافت، تمام دنیای شناخته شده و عادت ما یک غریبه مجرد است. کارل که مانند کافکا اهل پراگ است