خرید کتاب
خرید کتاب
آموزشی

انواع لهجه های انگلیسی ؛‌ زیباترین گویش کدام است؟

انگلیسی بزرگ‌ترین زبان دنیا است و متأسفانه افراد بومی در سراسر جهان، همگی روش‌های منحصر‌به‌فرد خود و لهجه های انگلیسی مختلفی را برای صحبت‌کردن با این زبان دارند.

چه خوب می‌شد اگر انگلیسی حرف‌زدن همۀ مردم دنیا مانند صدای سیری یا گوگل ترنسلیت بود، مگرنه؟! اما متأسفانه این‌چنین نیست و اگر فقط یک بار به هر دلیلی مجبور شوید یک ویدیوی آموزشی با لهجه هندی را در یوتیوب ببینید، حتماً متوجه چالش یادگیری لهجه های انگلیسی هم خواهید شد.

ده‌ها لهجه، کلمات عامیانه و انواع مختلفی از زبان انگلیسی در جهان وجود دارند که این موضوع، درک همه آن‌ها را بسیار دشوار می‌کند؛ اما نترسید؛ زیرا در این مقاله، انواع لهجه‌های این زبان را که باید با آن‌ها آشنا شوید، به شما نشان خواهیم داد. با ما همراه باشید.

انواع لهجه های انگلیسی

لهجه های انگلیسی مختلف، منعکس‌کننده تاریخ و فرهنگ‌های مختلف مردمی است که با این زبان صحبت می‌کنند و درک این تفاوت‌ها، مستلزم مطالعه تاریخ زبان هر قوم است؛ اما در کل، انواع گویش انگلیسی به چهار گروه اصلی تقسیم می‌شوند:

  1. لهجه استاندارد؛
  2. لهجه منطقه‌ای؛
  3. لهجه اجتماعی؛
  4. لهجه قومی.
لهجه های انگلیسی مختلف، منعکس‌کننده تاریخ و فرهنگ‌های مختلف مردمی است که با این زبان صحبت می‌کنند
لهجه های انگلیسی مختلف، منعکس‌کننده تاریخ و فرهنگ‌های مختلف مردمی است که با این زبان صحبت می‌کنند

لهجه استاندارد (Standard Accent)

لهجه استاندارد، لهجه‌ای برای یک زبان یا گونه‌ای از زبان است که در بالاترین موقعیت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی یک منطقه یا کشور صحبت می‌شود و در سراسر دنیا، این نسخه از تلفظ به زبان‌آموزان آموزش داده می‌شود. (به‌طور مثال، لهجه استاندارد فارسی، لهجه‌ای است که در پایتخت ایران صحبت می‌شود.) در فهرست زیر، برخی از رایج‌ترین لهجه‌های استاندارد انگلیسی آورده شده است:

  • لهجه انگلیسی آمریکایی؛
  • لهجه انگلیسی بریتانیایی؛
  • لهجه انگلیسی کانادایی؛
  • لهجه انگلیسی استرالیایی؛
  • لهجه انگلیسی اسکاتلندی؛
  • لهجه انگلیسی هندی؛
  • لهجه انگلیسی ایرلندی؛
  • لهجه انگلیسی ولزی.

 

لهجه منطقه‌ای (Regional Accent)

این نوع لهجه های انگلیسی، توسط گروهی از مردم در یک منطقه خاص صحبت می‌شوند و به یاد داشته باشید که با انواع استانداردی که در همان مکان استفاده می‌شوند، متفاوت خواهند بود.

در ادامه برخی از رایج‌ترین لهجه‌های منطقه‌ای انگلیسی در سراسر جهان را بررسی کرده‌ایم:

ایالات متحده آمریکا

گروه‌های اصلی لهجه‌های منطقه‌ای آمریکا را در ادامه می‌بینید:

  • لهجه عمومی آمریکایی: به انگلیسی استاندارد آمریکایی اشاره دارد که توسط آمریکایی‌های طبقه متوسط ​​در رسانه‌ها، دانشگاه‌ها، اخبار و غیره صحبت می‌شود. به‌طور کلی، در این لهجه “r” معروف آمریکایی همیشه در انتهای کلمات تلفظ می‌شود. به‌طور مثال در این لهجه lot به‌شکل /lɑt/ و man به‌شکل /meən/ تلفظ می‌شوند.
  • لهجه شهر نیویورک: این یکی از معروف‌ترین لهجه‌ها در آمریکا است. نیویورکی‌ها معمولاً “r” را از انتهای هجاهای خود حذف می‌کنند. “a” بلند هم در این لهجه، کوتاه می‌شود. لهجه نیویورکی همچنین به‌نام‌های دیگری مانند لهجه برونکس، لهجه لانگ آیلند یا لهجه بروکلین نیز شناخته می‌شود؛ مثلاً در این لهجه، جمله Park your car in Harvard yard شبیه pahk yuh cahr in hahvuhd yahd تلفظ می‌شود.
  • لهجه جنوبی: این لهجه توسط بومیان آپالاش، تگزاسی‌ها، تنسی‌ها و بسیاری دیگر از مردم جنوب امریکا صحبت می‌شود. افرادی که با این لهجه صحبت می‌کنند همیشه حروف صدادار را طولانی‌تر از مردم شمالی تلفظ می‌کنند؛ مثلاً cat به‌شکل /kæjət/ و ben به‌شکل /bɪn/ تلفظ می‌شوند.
  • لهجه آمریکایی میدلند: می‌توان این لهجه را ترکیبی از ویژگی‌های شمالی و جنوبی توصیف کرد. شما می‌توانید این لهجه را در ایالت‌هایی مانند میسوری، ایندیانای جنوبی، ایلینوی جنوبی، پنسیلوانیا جنوبی، کانزاس، اوکلاهما و غیره پیدا کنید. گفتار میدلند کاملاً روتیک است. در گفتار روتیک، حرف “R” به‌شکل اغراق‌آمیزی تلفظ می‌شود؛ مثلاً HARD را هاررد می‌گویند! یا حتی، کلمه‌ای مثل wash به‌شکل warsh بیان می‌شود!
  • لهجه آمریکای شمالی: قوانین کلی در لهجه‌های آمریکای شمالی شامل تجانس، حذف یا ادغام یا نامفهوم تلفظ‌کردن واکه یا هجا و غیره می‌شود. این زبان در شیکاگو، دیترویت، بوفالو، روچستر و کلیولند صحبت می‌شود؛ مثلاً در این لهجه، Don’t you به‌شکل Doncha تلفظ می‌شود.
  • لهجه آمریکای غربی: لهجه‌ها در اینجا می‌توانند از صدای جنوبی گرفته تا طعم کانادایی متفاوت باشند. یک ویژگی غالب در اینجا وجود دارد که ادغام Cot-Caught نامیده می‌شود و این موضوع زمانی اتفاق می‌افتد که دو واکه مجزا /ɑ/ و /ɔ/ با هم ادغام شوند و یکسان به نظر برسند؛ مثلاً cot و caught هر دو به‌شکل caht تلفظ می‌شوند.
  • لهجه شمالی نیوانگلند (لهجه کلاسیک بوستون): در بوستون، ماساچوست، رود آیلند، مین، نیوهمپشایر شرقی و کانکتیکات شرقی صحبت می‌شود. تلفظ غیرروتیکی یا r-dropping و صدای nasal-a از ویژگی‌های لهجه‌های نیوانگلند هستند؛ مثلاً Peter به‌شکل pee-tah بیان می‌شود.
  • لهجه شمال مرکزی: بیشتر در مینه سوتا، داکوتای شمالی و چند منطقه در آیووا صحبت می‌شود. این لهجه به‌نوعی با لهجه شمالی همپوشانی دارد. اگرچه دارای برخی ویژگی‌های خاص مانند ادغام روتیکی و ادغام pin-pen است (ادغام Pin-Pen ادغام شرطی /ɪ/ و /ɛ/ قبل از [m]، [n] و [ŋ] است.). قابل‌توجه‌ترین نشانگر لهجه مرکزی شمالی، تلفظ حروف صدادار در آن‌ها است؛ مثلاً late به‌شکل let تلفظ می‌شود.
قابل‌توجه‌ترین نشانگر لهجه مرکزی شمالی، تلفظ حروف صدادار در آن‌ها است
قابل‌توجه‌ترین نشانگر لهجه مرکزی شمالی، تلفظ حروف صدادار در آن‌ها است

بریتانیای کبیر

لهجه های انگلیسی مختلفی در بریتانیای کبیر وجود دارند؛ اما در اینجا، ما گروه‌های اصلی را یاد می‌گیریم:

  • لهجه استاندارد بریتانیایی (انگلیسی ملکه یا the Queen’s English): افرادی که در جنوب شرقی انگلستان زندگی می‌کنند، معمولاً با این لهجه صحبت می‌کنند. این لهجه تحت تأثیر تلفظ دریافتی است که به فقدان R در انتهای کلمات و استفاده از صدای بلند «a» معروف است؛ مثلاً water به‌شکل waw-tuh تلفظ می‌شود.
  • لهجه جنوب شرقی (Estuary English): این لهجه به‌نوعی شبیه به لهجه جنوبی است؛ اما برخی از ویژگی هایشان متفاوت هستند از جمله “ai” که به‌صورت “oi” تلفظ می‌شود؛ مثلاً time به‌شکل toim تلفظ می‌شود.
  • لهجه جنوب غربی (West Country): r در این لهجه در آخر کلمه به‌طور غلیظ تلفظ می‌شود. این نوع لهجه های انگلیسی از غرب لندن شروع می‌شود و تا مرز ولز امتداد می‌یابد. در این لهجه، مثلاً mother به‌شکل mutherrr تلفظ می‌شود.
  • لهجه انگلیسی شرقی: این لهجه در انگلیای شرقی انگلستان صحبت می‌شود. انگلیسی شرقی معمولاً ‘h’ را نمی‌اندازد، اگرچه برخی از سخنرانان محلی، این کار را انجام می‌دهند. این لهجه غیر روتیک است؛ به این معنی که r در انتهای کلمات حذف می‌شود. همچنین به‌طور خاص Yod-dropping است که در آن حذف /j/ از هجاهای خاصی اتفاق می‌افتد؛ مثلاً در این لهجه، beautiful به‌شکل bootiful تلفظ می‌شود.
  • لهجه شمالی: در این منطقه ما انواع لهجه‌ها مانند Geordie و Yorkshire را داریم که معروف‌ترین لهجه‌های شمالی در مقایسه با لهجه جنوبی هستند که کمی خشن‌تر اما دوستانه‌تر به نظر می‌رسند. یکی از ویژگی‌های اصلی آن‌ها استفاده از ‘oo’ به‌جای ‘uh’ است؛ مثلاً bus به‌شکل boos بیان می‌شود. این لهجه را می‌توانید در شهرهایی مانند منچستر، لیدز و لیورپول بشنوید.
  • لهجه میدلندز: می‌توان آن را به دو دسته میدلند شرقی و میدلند غربی تقسیم کرد. معروف‌ترین لهجه میدلند، برومی یا انگلیسی بیرمنگام است. یکی از ویژگی‌های اصلی آن، ادغام foot-strut است. این اصطلاحی است که مثلاً می‌گوید foot و could به‌ترتیب هجای یکسانی با strut و fudge دارند. جمله I quit like it در اینجا به‌شکل Oy kwoyt loik it تلفظ می‌شود.
  • Cockney: یکی از معروف‌ترین لهجه‌های بریتانیایی است که در شرق لندن به‌وجود آمده است و معمولاً توسط لندنی‌های طبقه کارگر صحبت می‌شود و ویژگی‌های مختلفی دارد که در مثال‌های زیر به آن اشاره می‌شود:
    • Scottish به‌شکل Sco’ish بیان می‌شود؛
    • blackboard به‌شکل bla’board تلفظ می‌شود؛
    • hopefully به‌شکل opefully بیان می‌شود؛
    • mother به‌شکل mo-thah تلفظ می‌شود؛
    • think به‌شکل fink بیان می‌شود.
  • لهجه اسکاتلندی: این یک نسخه از لهجه های انگلیسی است که در اسکاتلند صحبت می‌شود و عموماً روتیک است و در آن، مثلاً food مثل fud بیان می‌شود.
  • لهجه ولزی: به لهجه‌هایی اطلاق می‌شود که در کشور ولز صحبت می‌شوند و نحوه صحبت آن‌ها عمدتاً تحت تأثیر زبان ولزی است. اگر جنگ‌های صلیبی بازی کرده باشید، این لهجه را زیاد شنیده‌اید که مثلاً در آن، going مثل go-o-en تلفظ می‌شود.
  • لهجه ایرلندی: لهجه ایرلندی روتیک است و به دو لهجه مختلف تقسیم می‌شود که عبارت‌اند از ایرلندی ساحل شرقی (دوبلین) و ایرلندی شمالی. ایرلندی‌ها مثلاً Tuesday را به‌شکل chooseday تلفظ می‌کنند.
لهجه های انگلیسی مختلفی در بریتانیای کبیر وجود دارند
لهجه های انگلیسی مختلفی در بریتانیای کبیر وجود دارند

اگر دوست دارید بدانید یادگیری لهجه بریتیش بهتر است یا آمریکایی؟، با کلیک بر روی لینک، مقاله تحقیقی کاملی را که درباره این موضوع نوشته‌ایم، مطالعه کنید.

لهجه کانادایی

این مورد از لهجه های انگلیسی شبیه به لهجه عمومی آمریکایی است؛ اما در آن معمولاً دو مصوت در یک هجا ترکیب می‌شوند و یک صدا تولید می‌کنند؛ پس اکنون دلیل اینکه about به‌شکل  aboot یا out به‌شکل oou تلفظ می‌شود را می‌دانید.

لهجه استرالیایی

لهجه استرالیایی به‌دلیل تلفظ “ing” در انتهای کلمات به‌شکل “en” معروف است؛ به این معنی که کلماتی مانند meaning می‌توانند بیشتر شبیه “meanen” به نظر برسند. همچنین مانند انگلیسی بریتانیایی، لهجه استرالیایی غیرروتیک است؛ بنابراین R در انتهای کلمات به‌ندرت تلفظ می‌شود.

لهجه هندی

لهجه هندی انگلیسی نوعی زبان انگلیسی است که در هند صحبت می‌شود. لهجه هندی متأثر از لهجه بریتانیایی است، بااین‌حال، الگوهای خاص خود را دارد که آن را از لهجه بریتانیایی متمایز می‌کند. سخنرانان با لهجه هندی، صداهای همخوان را متفاوت تولید می‌کنند. برای سخنرانان لهجه هندی معمول است که برای صداهای ‘th’ (مثلاً thigh و then)، خروج هوا را از دهان خود متوقف می‌کنند؛ بنابراین “th” مانند “t” یا “d” به نظر می‌رسد. صداهای “v” و “w” گاهی اوقات قابل تعویض هستند؛ بنابراین vine ممکن است مانند wine به نظر برسد.

لهجه های اجتماعی (Social Accents)

این نوعی لهجه مربوط به یک طبقه اجتماعی خاص است که توسط گروهی از مردم صحبت می‌شود. در این نوع لهجه، زمینه اجتماعی مؤثرتر از زمینه جغرافیایی است. همۀ عوامل اجتماعی که می‌توانند لهجه فرد را تغییر دهند در فهرست زیر ذکر شده است:

  • طبقه اجتماعی فرد؛
  • تحصیلات؛
  • جنسیت؛
  • حرفه؛
  • سن؛
  • محل اقامت؛
  • دین؛
  • پیشینه فرهنگی.

مثلاً در مورد لهجه های انگلیسی‌زبانان در سراسر دنیا، می‌بینیم که مثلاً هرچه طبقه اجتماعی افراد جامعه پایین‌تر باشد، تلفظ «h» ضعیف‌تر و ضعیف‌تر می‌شود! عجیب است؛ اما واقعی است. یا مثلاً در پایین شهرهای امریکایی، house به‌شکل ouse تلفظ می‌شود! یا مثلاً امروزه، فرهیختگان امریکایی ترجیح می‌دهند که دیگر r را به‌شکل اغراق‌آمیز تلفظ نکنند.

لهجه قومی (Ethnic Accent)

هنگامی که گروهی از افراد با قومیت یکسان دارای تلفظ‌های متفاوت در یک زبان باشند، به آن، لهجۀ قومی می‌گویند. این دسته از افراد، قومیت خود را این گونه مشخص می‌کنند. در ادامه برخی از رایج‌ترین لهجه های انگلیسی قومی آورده شده است:

  • انگلیسی آفریقایی-آمریکایی‌ها در ایالات متحده آمریکا (انگلیسی سیاه یا Ebonics): دارای ویژگی‌های خاصی مانند TH-fronting، metathesis و non-rhotic است؛ مثلاً ask به‌شکل aks، those به‌شکل doze و war به‌شکل wah تلفظ می‌شوند.
  • جامائیکایی لندنی در بریتانیا: برخی از ویژگی‌های واجی، لهجه جامائیکایی لندن را از سایر لهجه‌ها جدا می‌کنند؛ مثلاً these به‌شکل deze و best به‌شکل bes تلفظ می‌شوند.
  • انگلیسی بومی در استرالیا: سیستم صوتی انگلیسی بومی در استرالیا تحت تأثیر زبان‌های سنتی این کشور قرار گرفته است و مانند سایر لهجه‌های قومی دارای ویژگی‌های خاصی است؛ مثلاً: henry’s hat به‌شکل enry’s at و fight به‌شکل bight بیان می‌شوند.

سخن پایانی

امروز تمامی لهجه های انگلیسی در سرتاسر دنیا را براساس دسته‌بندی‌های مختلف بررسی کردیم. اگر دوست دارید که جملاتی به‌صورت نمونه از هرکدام از این لهجه های انگلیسی بشنوید، وب‌سایت dialectsarchive.com می‌تواند برایتان فوق‌العاده باشد. فقط کافی است وارد تب globalmap شوید و سپس از روی نقشه دنیا، بر روی هر منطقه‌ای که دوست داشتید کلیک کنید تا نمونه‌ای از حرف‌زدن مردم آن منطقه را بشنوید.

کتاب زبان اصلی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا