عربي: کلاسيک يا مدرن؟

زبان عربي تا حدودي منحصر به فرد است، به اين معنا که عربي کلاسيک و مدرن تفاوت زيادي با هم ندارند، که آن هم تا حد زيادي محدود به معناي لغوي واژگان، چند قاعده گرامري و برخي از عناصر سَبْک است. به‌جز اين، مي‌توان گفت اين دو زبان کاملاً مشابه هستند.

رواج عربي کلاسيک در ميان مردم عرب‌زبان، تقريباً در اواسط قرن نوزدهم ميلادي به پايان رسيد. انتقال از کلاسيک به مُدرن به تدريج صورت گرفت. در انقلاب صنعتي بود که زبان‌شناسان به‌طور منظم کلمات جديدي ايجاد و از چارچوب زبان براي بيان مفاهيم تازه‌اي مانند «موتور»، «بخار» و «کارخانه» استفاده ‌کردند.

لازم به يادآوري است که «شباهت» بين اين دو زبان، به آن معنا نيست که يک عرب‌زبان از قرن هفتم به‌طور کامل سخنان عرب‌زبان مدرن را درک کند، يا اين‌که عرب‌زبان مدرن بتواند مثلاً قرآن را کاملاً بفهمد و بدون آموزش مناسب آن را تجزيه و تحليل کند.

در عربي مدرن، يک لهجه استاندارد يا رسمي وجود دارد که همه عرب‌زبانان آن را مي‌دانند و مي‌فهمند؛ اما هر منطقه از جهان عرب، لهجه‌ي عاميانه‌ي متفاوت و منحصر به فرد خود را دارد، به طوري که گاهي عرب مناطق مختلف نمي‌توانند با لهجه‌ي خاص منطقه خود، با يکديگر ارتباط برقرار کنند.

خرید کتاب آموزش عربی با تخفیف ویژه: آموزش زبان عربی با لهجه عراقی

چگونه زبان عربي را بياموزيم

براي يادگيري اين زبان (يا هر زبان ديگر) لازم است دانش‌هاي زير را فرابگيريم:

آواشناسي: شامل خواندن، نوشتن و تلفظ.

علم صَرف (ريخت‌شناسي، تک‌واژشناسي، مورفولوژي): مطالعه‌ی ساختار و معناي حالت‌ها يا اشتقاق‌هاي مختلف يک کلمه.

علم نَحو (جمله‌شناسي): مطالعه‎ دستور و تمامي موضوعات مربوط به دستور زبان.

واژگان (المفردات، Vocab)

ادبيات: سروکار داشتن با دانش‌هاي ياد شده بالا و يادگيري سبک کلاسيک عربي.

بلاغت: کلامِ والا، تکنيک‌هاي ادبي، شعر، درک کنايه‌ها و استعاره‌ها و غیره.

خرید کتاب آموزش عربی با تخفیف ویژه:بسته خودآموز زبان عربی

از کجا زبان عربي را ياد بگيريم؟

روش زبان آموزي «نصرت» منبعي با ارزش و مبتني بر تئوري‌هاي علمي زبان‌آموزي است که براي مبتديان و حتّي افرادي که در علوم صرف و نحو مراحلي را گذرانده‌اند، مفيد است. با اين حال، اين شيوه‌ آموزشي تنها 50 درصد از درک را دربر مي‌گيرد و هيچ کتاب آموزشي نمي‌تواند جايگزين مناسبي براي حضور در کلاس يا ديگر فعاليت‌ها از جمله حضور زبان‌آموز در کشور اهل آن زبان باشد. بنابراين، نمي‌توان با مطالعه‌ يک کتاب يا حتي شرکت در يک دوره آموزشي به تنهايي انتظار داشت که به درکي کامل و واضح از زبان دوم ـ آنچنان که مردمان اهل آن زبان دارند ـ رسيد. اما پس از همراهي گام‌‌به‌گام با شيوه اين کتاب، در واقع نيمي از راه طي شده و بقيه اقدامات، به‌عنوان مکمّل خواهد بود.